38 urenweek op de helling

De begrotingscontrole wordt vrijwel zeker gekoppeld aan een vereenvoudiging van de arbeidsmarkt. Op tafel ligt een plan om de arbeidsduur niet langer per week, maar per jaar te berekenen. De facto verdwijnt daarmee de 38 urenweek.

 

Het was Open Vld die vorige maand aandrong op maatregelen om arbeid flexibeler te maken. Minister van Werk Peeters (CD&V) speelt daar nu handig op in door zijn plan voor werkbaar werk op tafel te leggen. Resultaat is een brede waaier aan pistes. Arbeidscontracten niet meer opstellen op basis van gepresteerde uren per week maar per jaar, maakt het voor bedrijven mogelijk om in piekperiodes hun personeel meer te laten werken en in kalme periodes minder. Vooral in industriële sectoren met grote productiepieken en -dalen, stoot men nu té vaak op de rigiditeit van het 38 urensysteem. Voor het aantal gepresteerde uren per jaar verandert dat niks.

Ook komen er limieten. Zo zou je maximaal 45 uren per week kunnen presteren.

Naast het afvoeren van de 38 urenwerkweek, zou het ook mogelijk gemaakt worden om overuren in cash uit te betalen in plaats van in verlof. In veel sectoren kan dat nog niet. Ook zouden er extra opleidingsdagen komen voor elke werknemer, wat de vakbonden gunstig moet stemmen. Bovenop dit algemene systeem, zou elke sector maatregelen kunnen kiezen uit het plan voor werkbaar werk van Kris Peeters. Het gaat onder andere om de loopbaanrekening, het mobiliteitsbudget, een apart statuut voor freelancers en interimcontracten voor onbepaalde duur.