pensioendebat"Paniekzaaierij",

pensioendebat"Paniekzaaierij", dat woord valt geregeld in het grote dubbelinterview met professoren Paul De Grauwe en Frank Vandenbroucke in Knack. Beiden zijn het erover eens dat er te dramatisch wordt gedaan over de pensioenhervoming. Er moet iets gebeuren, maar dan wel in overleg. "Als deze regering haar pensioenplannen meerderheid tegen oppositie doordrukt, vergroot ze het risico op complete mislukking."

We kunnen de pensioenen zeker blijven betalen, dat blijkt uit alle berekeningen over de kosten van de vergrijzing

Dat het faillissement van ons pensioensysteem nadert, is pertinent onjuist, zo bevestigen Vandenbroucke en De Grauwe. "We kunnen de pensioenen zeker blijven betalen, dat blijkt uit alle berekeningen over de kosten van de vergrijzing", zegt De Grauwe. "Als we niets doen zal de factuur uiteraard blijven oplopen en misschien zullen we dan extra belastingen moeten heffen en ook bepaalde overheidstaken afstoten, wat gegarandeerd tot conflicten leidt. Maar onbetaalbaar wordt het niét."

Vandenbroucke stemt daarmee in: "Als we niet ingrijpen, zullen we inderdaad geld tekortkomen voor andere zaken, zoals onderwijs, gezondheidszorg, milieu, waar ook belangrijke noden bestaan. (...) We (de experten die geconsulteerd werden voor het rapport van de Commissie Pensioenhervorming, nvdr) waren het er allemaal over eens dat paniekberichten over een faillissement of privatisering van ons pensioensysteem gewoon nergens op slaan."

• "Dubbel zoveel pensioenen onder armoedegrens door afschaffing pensioenbonus"

                                                       Economieprofessor Paul De Grauwe

Symbooldiscussie

Democratie heeft conflict nodig, maar over sommige fundamentele kwesties móét er consensus zijn. Pensioenen zijn bij uitstek zo'n kwestie

Frank Vandenbroucke

Een symbolisch element in de verhitte pensioendiscussie is de verhoging van de pensioenleeftijd. "Mijn tenen krullen van het politieke debat over de pensioenleeftijd", zegt Vandenbroucke. "De Pensioencommissie heeft verschillende scenario's berekend waarbij je tussen 62 en 67 jaar zou kunnen kiezen om met pensioen te gaan. Alleen koppelen we daar de strenge voorwaarde aan vast dat je 44 jaar moet hebben gewerkt, inclusief gelijkgestelde periodes voor ziekte of werkloosheid. Misschien zouden de debaters beter eerst onze veertig bladzijden tekst en tabellen over de pensioenleeftijd bestuderen in plaats van een symbooldiscussie te voeren."

Dat de pensioenleeftijd, die in geen enkel verkiezingsprogramma stond, toch zonder overleg verhoogd is naar 67, doet de wenkbrauwen fronsen bij beide professoren. "Is wat nu gebeurt legitiem? Ik weet het niet. Jij wel, Frank?" Vandenbroucke geeft aan dat de verhoging in het pensioenrapport "niet onbespreekbaar" genoemd wordt. Maar: "Zo'n beslissing is alleen gelegitimeerd als het regeerakkoord als aanzet voor uitgebreid sociaal overleg dient."

Wat later stelt hij: "Democratie heeft conflict nodig, maar over sommige fundamentele kwesties móét er consensus zijn. Pensioenen zijn bij uitstek zo'n kwestie." Of zoals De Grauwe het uitdrukt: "Als deze regering haar pensioenplannen meerderheid tegen oppositie doordrukt, vergroot ze het risico op complete mislukking."